Περιγραφή
Η Φωτιά του Ανρί Μπαρμπίς (1873 – 1935) θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα της αντιπολεμικής πεζογραφίας. Αφορά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο συγγραφέας υπηρέτησε ως εθελοντής στο μέτωπο. Οι αναμνήσεις του παρουσιάζονται με ημερολογιακή μορφή, χωρίς συγκεκριμένες ημερομηνίες, παρ’ ότι καταγράφονται μάχες και περιστατικά από τον χειμώνα του 1915, κομβική χρονιά για την εξέλιξη του πολέμου. Επιλέγει αυτόν τον τρόπο αφήγησης διότι τα εξωτερικά γεγονότα και οι κακουχίες χρησιμοποιούνται ως μέσα για να αναδειχθούν διαχρονικές θέσεις και αξίες εναντίον της φρίκης και του παραλογισμού κάθε ένοπλης σύρραξης. Με αδρό τρόπο, ρεαλιστικά στοιχεία και ποιητική γλώσσα, σε στιγμές όπου όλοι οι στρατιώτες, ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης, χαρακτήρα και συμπεριφοράς, γίνονται μια αδιαίρετη μάζα κάτω από την απειλή του θανάτου, ο Μπαρμπίς περιγράφει μέσα από άπειρα ατομικά πορτραίτα τόσο τις ιδιότητες του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, όπως πνευματικότητα, χιούμορ, κριτική σκέψη κτλ. και τα συναισθήματά του, όσο και τις κακουχίες, σωματικές και ψυχικές, οι οποίες όλες μαζί, συνολικά, συνθέτουν τη φρίκη του πολέμου. Σε αντίθεση με άλλους αντιπολεμικούς συγγραφείς που τοποθετούν τον άνθρωπο παθητικά στον πόλεμο, ως εργαλείο, στη Φωτιά ο άνθρωπος παρουσιάζεται ικανός να αποτρέψει οριστικά τη διεξαγωγή του. Το μυθιστόρημα έχει τιμηθεί με το βραβείο Γκονκούρ το 1916.
Ο Ανρί Μπαρμπύς γεννήθηκε στην Ανιέρ της Γαλλίας το 1873. Εισχώρησε στους λογοτεχνικούς κύκλους του Παρισιού αρχικά ως ποιητής και δημοσιογράφος. Το 1908 έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο “Η κόλαση”. Το 1914, μόλις ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, παρόλο που είχε ήδη καθιερωθεί ως λογοτέχνης και η υγεία του ήταν σε κακή κατάσταση, προσχώρησε εθελοντικά στις τάξεις του γαλλικού στρατού και υπηρέτησε στο μέτωπο. Πολύ γρήγορα συγκλονίστηκε από τις συνθήκες της στρατιωτικής ζωής αλλά και από τη ματαιότητα της σύγκρουσης. Παρόλο που τραυματίστηκε σοβαρά στους πνεύμονες σε μια έκρηξη, κατά καιρούς επέστρεφε στο μέτωπο, μέχρι που έμεινε ανάπηρος. Ως αντίδραση, έγραψε το 1916 το βιβλίο του “Στη φωτιά”, μια ρεαλιστική αλλά ταυτόχρονα ποιητική καταγραφή της φρικτής καθημερινότητας των στρατιωτών στο μέτωπο του πολέμου, με το οποίο κέρδισε την ανώτερη λογοτεχνική διάκριση, το βραβείο Goncour. Το 1923, μετά τον πόλεμο, προσχώρησε στο νεοσύστατο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας και συνέχισε το έργο του με τη συγγραφή πολιτικών μυθιστορημάτων κυρίως. Σ’ αυτή την περίοδο ανήκει και το βιβλίο του “Ιησούς” (1927). Το 1927 κάνει το πρώτο του ταξίδι στη Σοβιετική Ένωση και το 1928 ξεκινά την έκδοση της εβδομαδιαίας κομμουνιστικής εφημερίδας Monde. Το 1935, έπειτα από επανειλημμένες επισκέψεις στη Σοβιετική Ένωση, γράφει το τελευταίο του βιβλίο, μια βιογραφία του Στάλιν. Υπήρξε ένας στρατευμένος νατουραλιστής συγγραφέας, ένθερμος ειρηνιστής, θαυμαστής της Ρωσικής Επανάστασης, του Λαϊκού Μετώπου και του Κόκκινου Στρατού. Πέθανε στη Μόσχα τον Αύγουστο του 1935 και τάφηκε στο νεκροταφείο Περ Λασέζ του Παρισιού.
| Συγγραφέας: | Barbusse Henri 1873-1935 |
| Μεταφραστής: | Πολίτης Κοσμάς 1888-1974 |
| Επιμελητής: | Πλαχούρη Ξένια |
| Εκδότης: | Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. |
| Έτος έκδοσης: | 2014 |
| ISBN: | 960-208-892-0 |
| Σελίδες: | 462 |
| Σχήμα: | 17×12 |
| Κατηγορίες: | Γαλλική πεζογραφία |
Τιμή σε ιστοσελίδες: 8.95 €