Τα ποιητικά

Περιγραφή
Κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Ποταμός τα “Ποιητικά (2010-1950)” του Πάρι Τακόπουλου. Το νέο και παλαιό βιβλίο του θεατρικού συγγραφέα και της Κενής Διαθήκης, κριτικού και αντικριτικού χωρίζεται σε οκτώ ενότητες : στα “Προλεγόμενα” γραμμένα το 2010 με πρώτο ελληνικό ποίημα το “Growing Young”. Ακολουθούν σε ανάποδη σειρά, η προτελευταία και τελευταία συλλογή του “Tα Επιθαλάμια”, εκδόσεις Ίκαρος 1985, και τα “Παραλυπόμενα” εκδόσεις Γιαλλελή 1991, και τα “Παραλειπόμενα των Παραλυπομένων” ανέκδοτα ποίηματα του 2010.
Έπονται οι πέντε εκδόσεις από τον Ίκαρο : “Επιφαινόμενα” (1958), “Φιλολογικά Μνημόσυνα” (1956), “Φοίβος Σαφής” (1953), “Πολυτέκνου Θεάς” (1952), και “Ποιήματα” (1950). Τέλος υπάρχουν τα “Επιλεγόμενα” (2010), κάποια ποιήματα ανθολογημένα στα νέα ελληνικά, και ποιήματα στα αγγλικά μεταφρασμένα από τον ποιητή Philip Ramp επιλεγμένα και ζωγραφισμένα από τον Δημήτρη Μυταρά.
Το σχέδιο του εξωφύλλου είναι της Νερίνας Λυμπεροπούλου ενώ τα υπόλοιπα σχέδια είναι του Νώντα Παπαδόπουλου, του Άλκη Γκίνη, της Σοφίας Ζαραμπούκα, του W.E. Newton, του Eddie Duckworth, του Δημήτρη Μυταρά και της Νερίνας Λυμπεροπούλου.
Ο Ποταμός σχεδιάζει μετά την έκδοση των “Ποιητικών” να εκδώσει ένα επεξηγηματικό βιβλίο των δύο τόμων της Κενής Διαθήκης του Πάρι Τακόπουλου, γραμμένο από τον ίδιο, με τίτλο “H Κενή Διαθήκη διά Αναρχαρίους” πιθανότατα μαζί με τους δύο πρώτους τόμους της, ενωμένους εις τόμον ένα.Ο Πάρις Τακόπουλος είναι περισσότερο άγνωστος ως συγγραφεύς της “Κενής Διαθήκης” και του δεύτερου τόμου της, “Απορία προς τα έθνη”, παρά σαν κριτικός θεάτρου. Τι κι αν δεν σταμάτησε να γράφει κριτικές, από μετανηπιακής ηλικίας, με μερικά μόνο διαλείμματα, εις εποχάς θεομηνιών, οπότε προτιμούσε να δένει την σιωπή του!
Τα δεύτερα κριτικά του σημειώματα -πλην όσων είδαν το κατοχικό σκότος, ιεροκρυφίως, σε δικά του ιδιόχειρα αντιστασιακά περιοδικά, γραμμένα σε ώρες συσκοτισμού- δημοσιεύθηκαν στην “Ελληνική Δημιουργία” του Σπύρου Μελά το 1949, με τα ψευδωνυμικά αρχικά του Π.Ο.Τ., ως ανταποκρίσεις του επί παντός καλλιτεχνικού επιστητού στο Λονδίνο.
Οι πρώτες δύο θεατρικές κριτικές του, δημοσιεύθηκαν στην νέα “Εκλογή” της Ελένης Βλάχου. Μετά τη δεύτερη κριτική δεν υπήρξε τρίτη.
Του ιδικού του κριτικού ταλέντου, μη εκτιμηθέντος επαρκώς, εξακολούθησε να εκδίδεται από τον Ίκαρο, ποιητικώς και μυθιστορηματικώς (“Κλεινόν Άστυ” και “Αποστάται” μέχρι το σωτήριον, ειδικά γι’ αυτόν, έτος ’66, οπότε συνεργάστηκε με τα επανεκδοθέντα “Νέα Ελληνικά” του Ηρακλή και Ρένου Αποστολίδη, για να συνεχίσει το κριτικό του έργο ανενόχλητος, για ένα ολόκληρο χρόνο. Αυτές οι τακτικές κριτικές του, δεν του αύξησαν πολύ την δημοτικότητα στο χώρο του Θεάτρου, ίσως γιατί ήσαν περισσότερο ενοχλητικές, από το εκρηκτικό γέλιο του.
Το 1974 πήρε την εκδίκησή του από την Ελένη Βλάχου, όταν του ανέθεσε εν λευκώ την καλλιτεχνική διεύθυνση της Καθημερινής. Η συνεργασία του ήταν κι αυτή μάλλον σύντομη, γιατί κράτησε όσο και η εν λευκώ εντολή (Cherchez les femmes).
Έκτοτε γράφει ανελλιπώς, θα έλεγε κανείς μετά μανίας, στα κενά που του επιτρέπουν οι έμμετρες ή πεζές “Κενές Διαθήκες” του, θεατρικές κριτικές, επιτιθέμενος μανιωδώς κατά πασών των κακών μεταφράσεων, οι οποίες ομολογουμένως είναι περισσότερες από τις “κακές” κριτικές του.
Ακολούθησαν τα “Κριτικά”, το 2002, καλύπτοντας κριτικές του έως το 1990. Τα “Κριτικά”, του διαδέχθηκαν οι 2 τόμοι των “Θεατρικών” του από τα Ελληνικά Γράμματα.
Κατά τα άλλα ο Πάρις Τακόπουλος συνεχίζει την συγγραφή του πεντηκοστού θεατρικού του έργου, και την “Απόκρυφη Δευτέρα Απορία του”, τον τρίτο τόμο της “Κενής Διαθήκης” του, ο οποίος θα προηγηθεί του επερχομένου τετάρτου. Τα υπόλοιπα είναι πάλι κριτική, ίσως γιατί αυτός δεν σκοπεύει σαν τον Σεφέρη να ξαναδέσει τη σιωπή του.

Συγγραφέας: Τακόπουλος Πάρις
Εκδότης: Ποταμός
Έτος έκδοσης: 2010
ISBN: 960-6691-75-6
Σελίδες: 560
Σχήμα: 24χ17
Κατηγορίες: Νεοελληνική ποίηση

Τιμή σε ιστοσελίδες: 24.38 €