Σ/18 "Τσετέ παπάς" ο ανταρτόπαπας του Πόντου

Περιγραφή
Η ιστορία των τελευταίων δεκαετιών της παρουσίας των Ελλήνων στον Πόντο δεν έχει γραφτεί, ή αν έχει γραφτεί, παρουσιάζει πολλά κενά. Απουσιάζουν απ’ αυτήν τραγωδίες προσώπων, οικογενειών, χωριών και περιοχών, που έπεσαν θύματα γεωπολιτικών σχεδιασμών και ανατροπών, τραγωδίες που κατέληξαν στην γενοκτοονία και την εξάλειψη του ελληνικού πληθυσμού από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία.
Ένα από τα κενά αυτά έρχεται να καλύψει το βιβλίο “Σ/18 Τσετέ-παπάς, ο ανταρτόπαπας του Πόντου”, του Σταύρου Παπαδόπουλου, πόνημα το οποίο, παρά το γεγονός ότι έχει μυθιστορηματική γραφή και δομή, πουθενά δεν υπερβάλλει, ούτε υποβαθμίζει, ούτε παραποιεί αλήθειες αποδεδειγμένες και καταχωρημένες επίσημα σε ιστορικά αρχεία. Ίσα ίσα, στηρίζεται σε αδιαμφισβήτητες αλήθειες τεκμηριωμένες, αφήνοντας τον αναγνώστη να παρακολουθεί από κοντά και την ειρηνική συμβίωση Τούρκων και Ελλήνων, αλλά και τον Αρμαγεδώνα, που ακολούθησε σε βάρος πρώτα του Αρμενικού και αμέσως μετά κατά του Ελληνικού στοιχείου.
Ο συγγραφέας, που είναι εγγονός του ήρωα του βιβλίου, ιερέας κι ο ίδιος, δεν στοχεύει στη σπορά και καλλιέργεια συναισθημάτων οργής, εκδίκησης, μίσους και μισαλλοδοξίας. Απλά εκφράζεται μέσα από τις σελίδες της φρίκης, η απέραντη αποστροφή του προς κάθε απάνθρωπο μέτρο και μέσο προς εκκαθάριση ενός γένους και ενός φιλήσυχου, ειρηνικού, προοδευτικού και πολιτισμένου λαού, που ήταν ριζωμένος εκεί στον Πόντο αιώνες πριν από τον Μέγα Αλέξανδρο, τους Ρωμαίους και τον Χριστό, και φυσικά από τους Τούρκους, οι οποίοι ακόμη ήσαν ανύπαρκτοι στην ανθρώπινη ιστορία και στην περιοχή…
Άλλωστε, πριν διαβάσει κανείς το βιβλίο, αρκεί να κάνει μια απλή ανάγνωση του βιογραφικού του συγγραφέα, το οποίο μας προϊεδεάζει για το τι πρόκειται να διαβάσουμε στις 488 σελίδες του συγγράμματός του.Γεννημένος το 1941 στο Τείχος (Νικηφόρου) Δράμας, εγγονός του κεντρικού “ήρωα” π. Σταύρου, του ιστορικού του μυθιστορήματος. Το Δημοτικό σχολείο το άρχισε στη Δράμα και το τελείωσε στην Κατερίνη, όπου “μετανάστευσε” η οικογένειά του το 1955. Το 1962 αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και αφού υπηρέτησε τη θητεία του για τριάντα μήνες στην Αεροπορία, βρέθηκε στην τότε Δ. Γερμανία, όπου εργάζονταν, ως εργάτες, οι γονείς του Ναούμ και Ευδοξία. Ίδρυσε σχολείο για τις ανάγκες των ελληνοπαίδων, με άδεια των γερμανικών αρχών, όπου εργάστηκε για μήνες χωρίς καμία αμοιβή. Αποδέχθηκε το διορισμό του σε σχολείο της Πιερίας στο οποίο πρόσφερε τις υπηρεσίες του μέχρι της αποσπάσεώς του στα ελληνικά σχολείο της Δ. Γερμανίας.
Παντρεμένος ήδη με τη δασκάλα Ειρήνη, αποκτούν τρία παιδιά. Δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους στα ελληνόπουλα και στον ελληνισμό της περιοχής, εκδίδοντας και κυκλοφορώντας συγχρόνως το περιοδικό “Φάρος” σ’ όλη τη Γερμανία και ιδρύοντας άλλο ένα σχολείο, το οποίο επίσης εξυπηρετούν.
Η χούντα θέλει να καταστήσει όργανό της το περιοδικό και τον υπεύθυνό του και, μη επιτυγχάνοντάς το, ανακαλεί το ζευγάρι στην Ελλάδα. Ακολουθούν “συχνές επισκέψεις” εκπροσώπων της στο σπίτι του, παρακολούθηση του τηλεφώνου του και απειλές να τον στείλει “διακοπές” σε κάποιο από τα νησιά μας! Έτσι, αναβάλλεται και η φοίτησή του στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, στο οποίο ήδη είχε εγγραφεί, στη σχολή της Ψυχολογίας. Την ημέρα του Πολυτεχνείου, λίγο πριν κλείσουν τα σύνορα, κατορθώνει να φύγει για τη Γερμανία, όπου ανανεώνει την εγγραφή του και αρχίζει τις σπουδές του στην Ειδική και Θεραπευτική Παιδαγωγική, έχοντας για στήριγμά του δυο φιλέλληνες καθηγητές Knura και Fischer και το ίδρυμα Friedriech-Ebert-Stiftung, το οποίο του χορηγεί υποτροφία μέχρι πέρατος των σπουδών του, όπως και την ΕΛΕΠΑΑΠ Θεσσαλονίκης, στην οποία πάντα θα είναι ευγνώμων.
Μεταγράφεται στο Πανεπιστήμιο Philipps της πόλεως Marburg, απ’ όπου αποφοιτά έχοντας πάρει: α) Κρατικό δίπλωμα ειδικής αγωγής δασκάλου-λογοθεραπευτή, (1978) β) Δίπλωμα παιδαγωγικών (Ειδικής Αγωγής) (1979) και γ) Διδακτορικό Δίπλωμα με αντικείμενο την Ειδική Παιδαγωγική (1982).
Επιλέγεται από το Υπουργείο Παιδείας α) Σύμβουλος Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων Εξωτερικού και β) Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής.
Στέλνεται για τρία χρόνια στο Μόναχο (1983-1986), όπου αναλαμβάνει την ευθύνη εκατόν εξήντα ενός ελληνικών σχολείων και διακοσίων εξήντα τεσσάρων εκπαιδευτικών, σε Βαυαρία-Ελβετία. Επιστρέφει στην Ελλάδα προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως σχολικός σύμβουλος Ειδικής Αγωγής, με έδρα την Καβάλα και περιφέρεια αρμοριότητας και ευθύνης επτά νομούς (7η Εκπ/κη Περιφέρεια Ειδικής Αγωγής).
Όσο υπηρετούσε ως Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής, λειτούργησε, πρώτος στην Ελλάδα, ειδικές πολυμελείς διαγνωστικές ομάδες με έδρα την πρωτεύουσα κάθε νομού, εξετάζοντας και αξιολογώντας εκατοντάδες παιδιά με ειδικές ικανότητες ή ειδικές ανάγκες.
Επίσης, για πρώτη φορά “εορτάζεται” η εβδομάδα Ειδικού Παιδιού, σε κάθε πρωτεύουσα των επτά νομών της 7ης Περιφέρειας Ε.Α., με ομιλίες, συζητήσεις, προβολές ειδικών ταινιών, και εκθέσεις έργων των παιδιών.
Απογοητευμένος από την κατάσταση εκπαίδευσης και μεταχείρισης παιδιών με ειδικές ανάγκες-ικανότητες, αποφασίζει να παραιτηθεί από Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής παρά την προσωπική παρέμβαση του Αντώνη Τρίτση (υπουργού) και του Πέτρου Μώραλη (υφυπουργού) ΥΠΕΠΘ.
Διαπιστώνοντας ότι τίποτε δεν αλλάζει, παραιτείται οριστικά το καλοκαίρι του 1988 από το Δημόσιο και ασχολείται ως θεραπευτής παιδαγωγός και λογοθεραπευτής στη Θεσσαλονίκη, μέχρι το 2007, χρονιά που τελικά συνταξιοδοτείται.
Στις 14 και 15 Σεπτεμβρίου του 2008, σε ηλικία 68 ετών, χειροτονείται διάκονος και πρεσβύτερος, υπηρετώντας το Θεό και την Πατρίδα, από άλλο μετερίζι, ως ένας απλός ιερέας, της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας.
Σήμερα είναι πρωτοπρεσβύτερος και αρχιερατικός επίτροπος Νικηφόρου του Δήμου Παρανεστίου, του νομού Δράμας.

Συγγραφέας: Παπαδόπουλος Σταύρος Ν.
Εκδότης: Ινφογνώμων Εκδόσεις
Έτος έκδοσης: 2014
ISBN: 960-8362-73-3
Σελίδες: 488
Σχήμα: 24χ17
Κατηγορίες: Νεοελληνική πεζογραφία – Μυθιστόρημα
Σειρές: Ιστορικά

Τιμή σε ιστοσελίδες: 16.28 €