Ποινικό δίκαιο και νομολογία

Περιγραφή

Ορθά έχει τονιστεί κατ’ επανάληψη ότι η νομική επιστήμη, ως εφηρμοσμένη επιστήμη, αποτελεί κενό γράμμα, χωρίς τη μόνιμη και ζωντανή σύνδεσή της με τη νομολογία, που δίνει την εικόνα της πραγμάτωσης της νομικής θεωρίας μέσα από τη ζώσα δικανική πραγματικότητα. Τα ανωτέρω ισχύουν πολλώ μάλλον για το ποινικό δίκαιο, που αποτελεί έναν από τους πιο “ζωντανούς” και άμεσα συνυφασμένους με την καθημερινή πράξη κλάδους του δικαίου. Η διάγνωση αυτή αποτελεί βίωμα του συγγραφέα του παρόντος πονήματος, που επί δεκαετίες προσπαθεί, αφ’ ενός μεν να εμπλουτίσει τη δογματική κατάρτιση μέσω των εξαιρετικά πολύτιμων εμπειριών που προσφέρει η ενασχόληση με την πράξη, αφ’ ετέρου δε να εφαρμόσει στην πράξη τις στέρεες και βαθιές γνώσεις που προσφέρει η ενασχόληση με το ποινικό δόγμα, θέτοντας έτσι εαυτόν στην υπηρεσία της προσπάθειας ομαλής και λειτουργικής “ζεύξης” θεωρίας και νομολογίας.
Τις εμπειρίες αυτές θέλησα να μεταφέρω στο παρόν πόνημα, το οποίο σκοπό έχει να σταχυολογήσει μία σειρά σημαντικών αποφάσεων της νομολογίας, που σηματοδότησαν την εξέλιξη αυτής, συνδέοντάς τις και με τις αντίστοιχες θέσεις στη θεωρία, έτσι ώστε να μπορέσουν να αναλυθούν και να αξιολογηθούν στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Η ζεύξη αυτή υπηρετεί, για τους λόγους που προανέφερα, τόσο τη θεωρία όσο και τη νομολογία επ’ ωφελεία της νομικής επιστήμης στο σύνολό της. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, οι αποφάσεις της νομολογίας που έχουν σπουδαιότητα και ενδιαφέρον είναι πάμπολλες, με αποτέλεσμα τυχόν εξαντλητική αναφορά σε αυτές να καθίσταται αδύνατη. Έτσι, η αναγκαία επιλογή έπρεπε να γίνει με βάση κάποια κριτήρια, από τα οποία, βέβαια, δεν θα μπορέσει ποτέ να λείψει ένα στοιχείο αυθαιρεσίας και υποκειμενικότητας. Τα βασικά, πάντως, κριτήρια για την επιλογή των αποφάσεων ήταν, αφενός ο συσχετισμός τους με ένα ή περισσότερα θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα του ποινικού δικαίου, αφετέρου το εάν μια συγκεκριμένη απόφαση αποτέλεσε είτε κορύφωση της σχετικής νομολογίας είτε σταθμό στην εξέλιξη αυτής πάνω στο συγκεκριμένο δογματικό ζήτημα. Όπως θα γίνει εύκολα αντιληπτό, λήφθηκε μέριμνα προκειμένου να υπάρξει μια σχετική “διασπορά” της θεματικής, σε ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος του ουσιαστικού ποινικού δικαίου, τόσο στο Γενικό όσο και στο Ειδικό Μέρος αυτού. Επίσης, λήφθηκε μέριμνα για παράθεση αρκετών αποφάσεων από τον εν ευρεία εννοία χώρο του λεγόμενου “οικονομικού ποινικού δικαίου”, το οποίο λόγω των γνωστών κοινωνικών συγκυριών έχει τον τελευταίο καιρό τοποθετηθεί στο απόλυτο επίκεντρο της ποινικής πράξης.

Συγγραφέας: Χαραλαμπάκης Αριστοτέλης Ι.
Εκδότης: Νομική Βιβλιοθήκη
Έτος έκδοσης: 2014
ISBN: 960-562-280-0
Σελίδες: 578
Σχήμα: 24×17
Κατηγορίες: Ποινικός κώδικας

Τιμή σε ιστοσελίδες: 45.00 €