Πέντε ιστορικά ασθενείας

Περιγραφή

Πώς δούλευε ο Φρόυντ με τους ασθενείς του; Από που αντλούσε υλικό για τις θεωρίες του, αλλά και πώς χρησιμοποιούσε τις θεωρίες του ως ψυχαναλυτής, ως γιατρός που ασκούσε και εφάρμοζε την ψυχανάλυση πρακτικά για θεραπευτικούς σκοπούς;  Είναι ευτύχημα που ο μεγάλος θεωρητικός Φρόυντ μας επέτρεψε με τα ιστορικά ασθενείας που κατέγραψε, να τον παρακολουθήσουμε και στην πρακτική του. Από το πλήθος των ασθενών του ξεχώρισε τις χαρακτηριστικές εκείνες περιπτώσεις, τους υποδειγματικούς ασθενείς, όπως τους αποκαλούσε, που συγκεντρώνουν στο πρόσωπό τους σε έντονο και συχνά ακραίο βαθμό, διαταραχές, βλάβες και πάθη που τους καθιστούν υποδειγματικούς, κατάλληλους κατά συνέπεια να αποδώσουν και υποδειγματικές αναλύσεις. Αυτά τα «Πέντε ιστορικά ασθενείας», που αντιστοιχούν στις περιπτώσεις πέντε διάσημων ασθενών του Φρόυντ, της Ντόρας, του μικρού Χανς, του Ράτενμαν, του Προέδρου Σρέμπερ και του Βόλφσμαν, είναι λοιπόν αναλύσεις που διέρρηξαν την ιατρική εχεμύθεια και την υπό μορφή σημειώσεων πρόχειρη καταγραφή ιδιωτικής χρήσης και εξελίχθηκαν σε ανοιχτές ανακοινώσεις, σε πραγματικά εγχειρίδια θεωρίας και τεχνικής. Τα πέντε αυτά μεγάλα ιστορικά ασθενείας που έγραψε ο Φρόυντ, κατατάσσονται, κατά γενική ομολογία, στα σημαντικότερα κείμενα της ψυχαναλυτικής βιβλιογραφίας

Ο πατέρας της ψυχανάλυσης γεννήθηκε το 1856 στο Φράιμπεργκ της Μοραβίας, από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Σπούδασε ιατρική στη Βιέννη. Μαθητής του περίφημου Γάλλου νευρολόγου Σαρκό στη Σαλπερτιέρ (1885-86), επιστρέφει στη Βιέννη και αρχίζει να ασκεί το επάγγελμά του σε συνεργασία με τον Μπρόιερ (1895-1897), χρησιμοποιώντας την ύπνωση για τη διερεύνηση του ψυχικού κόσμου των ασθενών του. Η θεμελίωση της θεωρίας του για τις ψυχικές παθήσεις και την τεχνική της ψυχανάλυσης συναντά την εχθρότητα όλου του ιατρικού κατεστημένου. Ωστόσο η πελατεία του πληθαίνει καθημερινά και βρίσκει οπαδούς στη νεώτερη γενιά ιατρών. Το 1938, μετά την κατάληψη της Αυστρίας απ’ τους ναζιστές, καταφεύγει στο Λονδίνο με την κόρη του Άννα. Υποφέρει από καρκίνο του λάρυγγα. Ενώ εργάζεται πάνω σε μια ψυχαναλυτική μελέτη για τον “Χίτλερ και το Ναζισμό”, μια προσβολή τον ρίχνει καταγής και εκπνέει τη νύχτα της 23ης προς την 24η Σεπτεμβρίου 1939. Στα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνονται: “Μελέτες για την υστερία”, 1895, “Η ερμηνεία των ονείρων”, 1900, “Μελέτη για τα όνειρα”, 1901,”Ψυχοπαθολογία της καθημερινής ζωής”, 1901, “Τρία δοκίμια για τη θεωρία της σεξουαλικότητας”, 1903, “Τοτέμ και ταμπού”, 1913, “Εισαγωγή στην ψυχανάλυση”, 1916, “Το εγώ και το εκείνο”, 1923, “Νεύρωση και ψύχωση”, 1924, “Αναστολές, συμπτώματα και άγχος”, 1926, “Η αρρώστια του πολιτισμού”, 1930, “Η γυναικεία σεξουαλικότητα”, 1931, “Σχόλιο για τον αντισημιτισμό”, 1938, “Ο Μωυσής και ο μονοθεϊσμός”, 1939.

Συγγραφέας: Freud Sigmund 1856-1939
Εκδότης: Επίκουρος
Έτος έκδοσης: 2014
ISBN: 960-710-532-5
Σελίδες: 570
Κατηγορίες: Ψυχανάλυση

Τιμή σε ιστοσελίδες: 14.85 €