Ο κύκλος του έρωτα

Περιγραφή
Δέκα ζευγάρια στη Βιέννη, επιδίδονται σε μια περίτεχνη σκυταλοδρομία σεξουαλικών συναντήσεων σπάζοντας τα όρια που θέτουν η κοινωνική θέση, ο πλούτος και η συζυγική αφοσίωση.
Εμποτισμένος με ψυχολογία, σεξ, σχέσεις και πολύ χιούμορ, Ο Κύκλος του Έρωτα του Άρθουρ Σνίτσλερ σκιαγραφεί το πορτραίτο μιας ολόκληρης κοινωνίας τολμώντας μια κάθετη τομή στην ψυχολογία των σχέσεων και την ανθρώπινη σεξουαλικότητα.
To έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1950 από τον Μαξ Οφίλς, με πρωταγωνίστρια την Σιμόν Σινιορέ. Προτάθηκε για Όσκαρ Σεναρίου και Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, και απέσπασε Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Βενετίας καθώς και το Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου (ΒΑFTA).Ο Άρτουρ Σνίτσλερ (1862-1931), γεννήθηκε και πέθανε στη Βιέννη. Γιος διάσημου εβραίου γιατρού, σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, και άσκησε το λειτούργημά του με μισή καρδιά ως το 1893, έτος θανάτου του πατέρα του, οπότε αισθάνθηκε ελεύθερος να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Είχε αρχίσει να γράφει από αρκετά νωρίς και στα εικοσιπέντε του δημοσίευσε για πρώτη φορά ποιήματα στο “An der schonen blauen Donau”, το λογοτεχνικό ένθετο του περιοδικού “Neue Freie Presse”. Έγινε γνωστός με τον “Ανατόλ” (1893), μια σειρά από επτά μονόπρακτα. Ακολούθησαν οι “Έρωτες” (1895) καθώς και το περίφημο “Γαϊτανάκι του έρωτα” (1900), το οποίο μεταφέρθηκε δύο φορές στον κινηματογράφο. Το 1901 τον διέγραψαν από τον κατάλογο των εφέδρων αξιωματικών εξαιτίας της νουβέλας του “Leutnant Gustl” (“Ο ανθυπολοχαγός Γκουστλ”) που θεωρήθηκε ότι έθιγε την τιμή του στρατού. Παντρεύτηκε το 1903 και χώρισε το 1921. Το 1928 αυτοκτόνησε η κόρη του. Ο Σνίτσλερ έγραψε πολλά θεατρικά έργα, που παίζονταν συνήθως με επιτυχία στις σκηνές της Βιέννης και του Βερολίνου. Ασχολήθηκε όμως και με την πεζογραφία, γράφοντας διηγήματα και νουβέλες, που θεωρούνται ακόμα καλύτερες από το δραματικό του έργο: “Ο ανθυπολοχαγός Γκουστλ”, 1900, “Ο νόστος του Καζανόβα”, 1918, “Η δεσποινίς Έλζε”, 1924, “Ονειρεμένη ιστορία”, 1926, καθώς και δύο μυθιστορήματα, “Ο δρόμος προς την ελευθερία”, 1908, και “Τερέζα”, 1928. Πραγματευόμενος τις θεμελιώδεις αλήθειες της ζωής, ο Σνίτσλερ εξέφρασε με χαρακτηριστικό τρόπο το πνεύμα της εποχής του, της Βιέννης του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Κατέκτησε μεγάλη αναγνώριση, και μεταξύ των θαυμαστών του συγκαταλεγόταν ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο οποίος, αναφερόμενος στην ιδιαίτερη σημασία του υποσυνείδητου στον Σνίτσλερ, αναγνώρισε ότι τα όσα είχε φέρει ο ίδιος στο φως με κοπιώδη αναλυτική εργασία, ο συγγραφέας τα είχε ανακαλύψει αυτοενδοσκοπούμενος. Οι αντίπαλοί του ωστόσο κατέκριναν τον Σνίτσλερ με δριμύτητα, ακόμη και ως πορνογράφο. Όταν κάποτε του παρατήρησαν ότι ασχολείται διαρκώς με τα ίδια θέματα, ο Σνίτσλερ απάντησε: “Γράφω για τον έρωτα και τον θάνατο. Υπάρχουν μήπως άλλα θέματα;”

Συγγραφέας: Schnitzler Arthur
Μεταφραστής: Παρασκευόπουλος Νότης
Υπεύθυνος Σειράς: Πουλάκος Νέστορας
Εκδότης: Vakxikon.gr
Έτος έκδοσης: 2016
ISBN: 618-5144-75-1
Σελίδες: 98
Σχήμα: 21χ14
Κατηγορίες: Αυστριακά θεατρικά έργα
Σειρές: Βακχικόν Πεζά

Τιμή σε ιστοσελίδες: 9.54 €