Οι συμφωνίες κατά τις οβιδιανές "Μεταμορφώσεις" του Carl Ditters von Dittersdorf

Περιγραφή
Η καθοριστική συμβολή των αρχαίων ελληνικών μύθων στην καλλιέργεια των γραμμάτων, της μουσικής αλλά και των εικαστικών τεχνών κατά τους νεώτερους χρόνους είναι ευρέως γνωστή και αδιαφιλονίκητη στην ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, εξίσου όπως και ο καίριος μεσολαβητικός ρόλος που διαδραμάτισαν οι περίφημες “Μεταμορφώσεις” του Οβιδίου στο προαναφερόμενο πλαίσιο. Παρ’ όλα αυτά, η τελείως πρωτότυπη μετάπλαση επιλεγμένων μυθολογικών αφηγήσεων του -αθάνατου- λατίνου ποιητή των πρώιμων αυτοκρατορικών ρωμαϊκών χρόνων σε έναν κύκλο δώδεκα προγραμματικών συμφωνιών του – σχεδόν ολότελα λησμονημένου πια – αυστριακού συνθέτη Carl Ditters von Dittersdorf κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1780 αποτελεί μέχρι σήμερα μία από τις πλέον παραγνωρισμένες συνεισφορές στην ιστορία της μουσικής της κλασσικής περιόδου αλλά και της προγραμματικής μουσικής γενικότερα.
Μέσα από την ενδελεχή εξέταση των συναφών ιστορικών πηγών, την κριτική επισκόπηση του συνόλου των διαθέσιμων φιλολογικών μαρτυριών και των παντοίων αισθητικών αποτιμήσεων, αλλά και με την πολύτιμη αρωγή -ιστορικά τεκμηριωμένων- αναλύσεων των μουσικών αυτών έργων, η παρούσα μελέτη ρίχνει άπλετο φως στο περίπλοκο ιστορικό της δημιουργίας και της διάδοσης του οβιδιανού συμφωνικού κύκλου του Dittersdorf, ενώ παράλληλα εστιάζει στην εμπεριστατωμένη παρουσίαση της συνθετικής λογικής που διέπει τις επιμέρους συμφωνίες, σε απόλυτη συνάρτηση και με την τεκμηριωμένη ερμηνευτική αποκωδικοποίηση του αλληγορικού τους περιεχομένου. Κατά συνέπειαν, ο συμφωνικός κύκλος κατά τις οβιδιανές “Μεταμορφώσεις” του Dittersdorf προβάλλεται εδώ για πρώτη φορά στις πραγματικές του διαστάσεις και επιπλέον αποκαθίσταται αφ’ ενός μεν εντός του συνολικού ορχηστρικού ρεπερτορίου με εξωμουσικές συνδηλώσεις της κλασσικής περιόδου και αφ’ ετέρου ως η πρώτη γνήσια κορύφωση στην μακρά (και βρίθουσα από ελάχιστα ή πλημμελώς διερευνημένες μέχρι τούδε επόψεις) ιστορική διαδρομή του είδους της προγραμματικής συμφωνίας.Ο Ιωάννης Φούλιας (γεν. 1976) είναι λέκτορας “Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας της Μουσικής (18ου-19ου αιώνος)” στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Μαθήματα μουσικής ξεκίνησε το 1989 στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, απ’ όπου έλαβε τα πτυχία Αρμονίας (1994), Αντιστίξεως (1996), Φούγκας (1998) και Πιάνου (1998). Το 1994 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το οποίο απεφοίτησε ως αριστούχος το 1999 και στο οποίο υποστήριξε επιτυχώς την διδακτορική του διατριβή στην μουσικολογία το 2005 (“Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και των δομικών τύπων μέσα από τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven”). Είναι μέλος της Συντακτικής και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού “Πολυφωνία” καθώς και των αντίστοιχων επιτροπών του περιοδικού “Μουσικολογία”. Έχει επίσης συμμετάσχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM (Repertoire International de la Presse Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals, 1800-1950), σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια, έχει δημοσιεύσει πρωτότυπα άρθρα και μεταφράσεις σε μουσικολογικά και μουσικά περιοδικά καθώς και σε άλλες επιστημονικές εκδόσεις, και έχει συνεργασθεί επί σειρά ετών με τον Τομέα Εκδόσεων του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ως συντάκτης σημειωμάτων σε προγράμματα συναυλιών. Έπειτα από την κυκλοφορία δύο βιβλίων σε δική του μετάφραση στα ελληνικά (Nicholas Cook, “Μουσική: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε”, Ελληνικά Γράμματα – Το Βήμα, Αθήνα 2007, και Κωνσταντίνος Φλώρος, “Gustav Mahler – Οραματιστής και δυνάστης. Προσωπογραφία μιας προσωπικότητας”, Νεφέλη, Αθήνα 2010), η πρωτότυπη μελέτη του με τίτλο “Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου: Από τον ύστερο ρομαντισμό στην Εθνική Σχολή Μουσικής” δημοσιεύθηκε το 2011 από τον εκδοτικό οίκο “Παπαγρηγορίου – Νάκας”. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται τα ακόλουθα πεδία: θεωρία των μουσικών μορφών (από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα), εξελικτική θεώρηση ειδών και μορφών της ενόργανης μουσικής στο μπαρόκ, τον κλασσικισμό και τον ρομαντισμό, μορφολογία και μουσική ανάλυση.

Συγγραφέας: Φούλιας Ιωάννης 1976-
Εκδότης: Παπαγρηγορίου Κ. – Νάκας Χ.
Έτος έκδοσης: 2015
ISBN: 960-7554-90-6
Σελίδες: 619
Σχήμα: 24χ17
Κατηγορίες: Μουσική, Κλασική

Τιμή σε ιστοσελίδες: 29.25 €