Λεξικό των ονομάτων της ελληνικής μυθολογίας

Περιγραφή
Η Ελληνική Μυθολογία με τον πλούτο των ονομάτων της ανοίγει ευρείς ορίζοντες της εθνικής μας αυτογνωσίας. Τα έξι χιλιάδες περίπου μυθικά ονόματα αποτελούν μια ιδιαίτερη ονοματολογία, εφόσον κατά κανόνα δεν τα χρησιμοποιούσαν οι κοινοί θνητοί.
Τα περισσότερα από τα μυθικά ονόματα είναι πλασματικής ποιητικής φαντασίας. Για τον ασπιδοφόρο Αίαντα π.χ., τον ‘πύργο’ των Αχαιών, πλάστηκε ένας πατέρας με το όνομα Τελαμών “ιμάντας ασπίδας”, όπως πλάστηκε και ένας γιος με το όνομα Ευρυσάκης “αυτός με τη μεγάλη ασπίδα”.
Τα περισσότερα ονόματα των Νηρηΐδων είναι πλάσματα ποιητικής φαντασίας που εκφράζουν ιδιότητες της θάλασσας, χρώμα, λάμψη, ηρεμία, κινήσεις κυμάτων κ.λπ. (Γλαύκη, Γαλήνη, Κυμώ).
Άλλες φορές το όνομα επινοείται εκ των υστέρων, προκειμένου να εξηγηθεί κάτι, όπως το όνομα Δάρδανος, για να εξηγηθεί το όνομα της χώρας (Δαρδανία,η), της πόλης (Δάρδανος,η) και των κατοίκων (Δαρδανοί), απόηχος του οποίου είναι τα σημερινά Δαρδανέλια, ή τα ονόματα Ίλος και Τρως για να εξηγηθούν τα ονόματα Ίλιον και Τροία αντίστοιχα.
Σε άλλες περιπτώσεις, η σημασία ενός ονόματος εντοπίζεται στον ρόλο και τις πράξεις του μέσα στον μύθο. Το πώς ανατράφηκε π.χ. ο Εύμολπος, γιος του Ποσειδώνα και της Χιόνης, που μόλις γεννήθηκε τον πέταξε η μητέρα του στη θάλασσα, φανερώνεται από το όνομα της παραμάνας του Βενθεσικύμης, που σημαίνει “αυτή που ζει στα βάθη των κυμάτων”.
Τέλος, η Ελληνική μυθολογία φιλοξενεί ονόματα που προέρχονται από αφηρημένες έννοιες ή ηθικές αξίες χωρίς μυθολογικό περιεχόμενο, όπως είναι τα Αρετή, Αρμονία, Δίκη, Ευνομία, Ευδαιμονία, Πειθώ, που προσωποποιήθηκαν σε έργα τέχνης.
Το “Λεξικό των ονομάτων της ελληνικής μυθολογίας” περιλαμβάνει την ιστορία και την ετυμολογική ανάλυση του κάθε μυθικού ονόματος, ενώ ειδικά τα ονόματα των θεών συνοδεύονται κι από τα πολυάριθμα λατρευτικά επίθετα, μαζί με την ετυμολογία τους.Ο Μιχάλης Ευστ. Σκανδαλίδης γεννήθηκε στη Νίσυρο το 1935. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Ρόδου (1954-1956) και μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (1963-65). Υπηρέτησε ως δάσκαλος και διευθυντής στα Πρότυπα Δημοτικά Σχολεία της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ρόδου (1966-86), και Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δωδεκανήσου (1986-1990). Ζει με την οικογένεια του στη Ρόδο και σήμερα ασχολείται με την έρευνα και τη μελέτη των τοπωνυμίων και των ονομάτων της Δωδεκανήσου. Είναι γραμματέας της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου (Σ.Γ.Τ.Δ.) από το 1986, αντεπιστέλλον μέλος του φιλολογικού συλλόγου “Παρνασσός”, μέλος της Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και της Δωδεκανησιακής Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας (Δ.Ι.Λ.Ε.). Έγραψε τα βιβλία: “Η Χάλκη της Δωδεκανήσου, ηθογραφία – κοινωνιογραφία” Αθήνα 1965, “Το τοπωνυμικό της Χάλκης Δωδεκανήσου” (έκδ. της Σ.Γ.Τ.Δ.), Αθήνα 1982 (Πανδωδεκανησιακό Βραβείο Μοσκόβη, 1963), “Ο νησιωτικός μικρόκοσμος του δωδεκανησιακού αρχιπελάγους, νησίδες, νησίδια (βραχονησίδες), βράχοι, γεωγραφική, ιστορική και ονοματολογική προσέγγιση” (με σαράντα δύο χάρτες εκτός κειμένου), Αθήνα 1994, “Δωδεκανησιακή Μικρονησία, Αιγαίου Αινίγματα – Island groups of the Dodecanese, enigmas of the Aegean” (δίγλωσσο, εκδ. ΥΕΤΟΥΣΑ), Αθήνα 1997, “Τοπωνυμικά και ονοματικά της νήσου Κω” (υπό έκδοση με πρωτοβουλία των Δήμων Κω, Δικαίου και Ηρακλειδών). Έγραψε μελέτες, άρθρα και συμμετείχε με ανακοινώσεις σε συνέδρια για την ιστορία, λαογραφία, ονοματικά και τοπωνυμικά της Δωδεκανήσου, που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και στα περιοδικά “Ονόματα” της Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας, “Νεοελληνική Διαλεκτολογία” της Ελληνικής Διαλεκτολογικής Εταιρείας, “Δωδεκανησιακόν Αρχείον” της Δ.Ι.Λ.Ε., “Δωδεκανησιακά χρονικά” της Σ.Γ.Τ.Δ., “Κωακά” του Πνευματικού Ομίλου Κώων “Ο Φιλητάς”, “Καλυμνιακά χρονικά”, “Νισυριακά” της Εταιρείας Νισυριακών Μελετών κ.ά.

Συγγραφέας: Σκανδαλίδης Μιχάλης Ε.
Εκδότης: Εκδόσεις Βερέττας
Έτος έκδοσης: 2012
ISBN: 960-6712-83-4
Σελίδες: 445
Σχήμα: 21χ17
Κατηγορίες: Εγκυκλοπαίδειες και λεξικά

Τιμή σε ιστοσελίδες: 22.20 €