Κορίτσι

Περιγραφή
Την άνοιξη του 1965 ο γάλλος σκηνοθέτης του κινηματογράφου Ρομπέρ Μπρεσόν προτείνει σ’ ένα δεκαεπτάχρονο κορίτσι, την Αν Βιαζεμσκί, να παίξει στην επόμενη ταινία του, “Στην τύχη ο Μπαλταζάρ” (Au hasard Balthazar).
Σαράντα χρόνια μετά την πρώτη της κινηματογραφική εμπειρία, η Αν Βιαζεμσκί αναρωτιέται: “Ήταν άραγε ερωτευμένος μαζί μου;”
Το “Κορίτσι” είναι ένα βιβλίο που συνταράζει με την απλότητα, την ευαισθησία και την ευφυΐα του· η συνάντηση ενός δεκαεπτάχρονου κοριτσιού που τυχαίνει να είναι και εγγονή του Φρανσουά Μωριάκ, και ενός εξηντατετράχρονου κινηματογραφιστή. Μια ιστορία έρωτα και πάθους, πολύ κοντά στην ουσία του κινηματογράφου και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Περιγράφεται η εκπληκτική στρατηγική του σκηνοθέτη να βάλει το κορίτσι στο πετσί του ρόλου της, αλλά και να επιβληθεί στη μέλλουσα ηθοποιό· στα πρόθυρα του πόθου, και ενίοτε καμιά φορά όχι μακριά από έναν πραγματικό σαδισμό.
Κι ωστόσο, στη διάρκεια των γυρισμάτων, ήταν φορές που η Αν αισθάνθηκε, έστω και για μια στιγμή, αποστροφή γι’ αυτόν τον τόσο κτητικό και ζηλόφθονο σκηνοθέτη,φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να βρει, κρυφά από τον Μπρεσόν, έναν εραστή -τον πρώτο της-, μόνο και μόνο για να ξεφύγει απ’ την αρπάγη του.
Στο τέλος των γυρισμάτων, πάντως, η Αν τού είπε: “υπήρξα τόσο ευτυχισμένη κοντά σας…” Για να της απαντήσει: “Κι εγώ το ίδιο. Ζώντας κοντά σας, κέρδισα πολλά… Τα νιάτα σας με ξανάνιωσαν… Έγινα συχνά συνομήλικός σας. […]
Θα καταλάβετε αργότερα… Αργότερα”.
Έτσι κι έγινε: αργότερα, η Αν Βιαζεμσκί έγραψε το καλύτερο βιβλίο της· ένα αριστούργημα.
(Franck Nouchi, “Le Monde”)Γαλλίδα συγγραφέας και ηθοποιός, ρωσικής καταγωγής από τη μεριά του πατέρα της, η Αν Βιαζεμσκί γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1947. Σε ηλικία δεκαεφτά χρονών πρωταγωνιστεί στην ταινία του Ρομπέρ Μπρεσόν “Au hasard Balthazar”. κολουθούν συμμετοχές της σε ταινίες των σκηνοθετών Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (του οποίου υπήρξε σύζυγος), Πιερ-Πάολο Παζολίνι, Μάρκο Φερέρι, Φιλίπ Γκαρέ, Αλαίν Τανέρ, Μισέλ Ντεβίλ κ.ά., καθώς και σε θεατρικές παραστάσεις. Το 1988 αφήνει την καριέρα της ηθοποιού και εμφανίζεται στα γράμματα με τη συλλογή διηγημάτων “Des filles bien elevees” (μεγάλο βραβείο διηγήματος της Societe des Gens de Lettres). Ακολουθούν τα μυθιστορήματα “Mon beau navire”, “Marine”, “Canines” (Βραβείο Γκονκούρ των μαθητών του λυκείου, 1993), “Hymnes a l’ amour” (“Ύμνοι στον έρωτα”, ελλ. εκδ. “Σιδέρης Ι.”, 1997, στο οποίο εμφανίζεται η φιγούρα του παππού της, μεγάλου συγγραφέα Φρανσουά Μωριάκ), “Une poignee de gens” (μεγάλο βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας, 1998), “Aux quatre coins du monde” και “Sept garcons”. Έχει γράψει επίσης σενάρια και έχει σκηνοθετήσει ντοκιμαντέρ. Το τελευταίο μυθιστόρημά της “Με λένε Ελιζαμπέτ” (ελλ. εκδ. “Πόλις”, 2006), το πρώτο που δεν βασίζεται σε αυτοβιογραφικά στοιχεία, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Jean-Pierre Ameris.

Συγγραφέας: Wiazemsky Anne
Μεταφραστής: Γαβαλά Μαρία
Εκδότης: Πόλις
Έτος έκδοσης: 2010
ISBN: 960-435-260-1
Σελίδες: 236
Σχήμα: 21χ14
Κατηγορίες: Γαλλική πεζογραφία – Μυθιστόρημα

Τιμή σε ιστοσελίδες: 11.25 €