Η κληρονομιά της Ιένας

Περιγραφή
“…Μιλάμε για την ανάδειξη μιας άλλου είδους, υστερο-επικής αναδίπλωσης στον ασφυκτικτό μικρόκοσμο της ύπαρξης, τα τραγικά γνωρίσματα της οποίας αντανακλούν όχι αποκλειστικά και μόνο, τη μορφή ενός ανθρώπου – έρμαιου της ζωής, αλλά επιπλέον τη στρεβλή εικόνα ολόκληρης της κοινωνίας και κατά συνέπεια τη συντριβή των ονείρων της, τη στιγμή ακριβώς που καταδιωκόμενη από τις σκιές των πάλαι ποτέ ισχυρών, μεταφεουδαλικών βεβαιοτήτων της, αρκείται να αποσυρθεί σε ένα αναπόφευκτα ζοφερό και στενόχωρο για το πλάτος της ψυχής, βασίλειο απόγνωσης. Αλλά αυτή η έλλειψη επικοινωνίας με τον αλλότριο πλέον περίγυρο των κρατούτων και η συνεπόμενή της περιθωριοποίηση, ήταν από μόνη της ρομαντική, γιατί ακριβώς καμιά προϋπάρχουσα δομή ή σύστημα, δε μπορούσε έλλογα να την ερμηνεύσει· διέθετε δε μια σειρά από κάποια απόλυτα συμβατά με την ομολογία της εσωτερικής δυσφορίας, δείγματα γραφής, τα οποία κρίνονταν ικανά αφενός να συγκροτήσουν άμεσα, το πλαίσιο ανάδυσης μιας αρκετά αντιπροσωπευτικής έκθεσης ανάλογων περιπτώσεων έκφρασης του συνειδητού αποκλεισμού και αφετέρου, ιδιαίτερα όσον αφορά στο μέλλον, να αποκτήσουν την ισχύ των πλέον αξιόπιστων για τη φύση του “γερμανικού ανθρώπου”, εικονογραφικών προτύπων.
Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει τους τρόπους βάσει των οποίων οι Γερμανοί δημιουργοί και κύρια οι ζωγράφοι, προσέλαβαν και ερμήνευσαν το φαινόμενο της νεωτερικότητας, είτε για να διαφοροποιηθούν από την ιστορική συνθήκη και τις επιταγές του εργαλειακού ορθολογισμού, μέσω μιας επιλεκτικής και συχνά μη αναστρέψιμης για τους “κανονισμούς της όρασης”, προσφυγής στους τόπους του φανταστικού αλλά και στο παραδοσιακό (αρχαϊκό) σχήμα της μυθούργησης (fictionnement), είτε για να αναδείξουν κριτικά τις αντινομίες αυτού του φαινομένου ερμηνεύοντας την όλο και αυξανόμενη περιπλοκότητα των μηχανισμών και των αξιακών προτύπων της σύγχρονής τους, αστειακής ζωής, εν είδει “στιγμιότυπου” ή “κοινωνικής τοπιογραφίας”.Η Αντωνία Μερτύρη σπούδασε αρχικά οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες στο ΤΕΙ Αθηνών και το Πάντειο Πανεπιστήμιο αντίστοιχα. Το 1989 ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία και την Κοινωνιολογία της Τέχνης. Η επιστημονική έρευνα και η διατριβή της που υποστήριξε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο το 1994, είχαν ως αντικείμενο τη Νεοελληνική Τέχνη και ιδιαίτερα την πρόσληψη και τις εδώ εκδηλώσεις του Νεοκλασικισμού και του Ρομαντισμού. Από το ακαδημαϊκό έτος 2004-2005 διδάσκει το αντικείμενο της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στο οποίο το 2007 εκλέχτηκε μέλος ΔΕΠ στη βαθμίδα του Λέκτορα. Από τη σειρά του ιστορικού Αρχείου Ελληνικής Νεολαίας της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς κυκλοφόρησε το 2000 (τομ. 36) η μελέτη της “Η καλλιτεχνική εκπαίδευση των νέων στην Ελλάδα (1836-1945)”, την οποία εκπόνησε το διάστημα 1995-1997 στα πλαίσια ερευνητικού προγράμματος του παραπάνω φορέα, σε συνεργασία με το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε. Έχει επίσης συγγράψει σειρά άρθρων με θέματα πάνω στην Ιστορία της Τέχνης, που δημοσιεύθηκαν σε συλλογικούς τόμους, εφημερίδες και περιοδικά. Το βιβλίο της “Το λυκόφως των ειδώλων” αποτελεί τη σύνοψη των παραδόσεων της συγγραφέως στους πρώτους φοιτητές της στο Τμήμα θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, κατά το ακαδ. έτος 2004-2005.

Συγγραφέας: Μερτύρη Αντωνία
Εκδότης: Εκδόσεις Παπαζήση
Έτος έκδοσης: 2012
ISBN: 960-02-2578-8
Σελίδες: 285
Σχήμα: 21χ14
Κατηγορίες: Ρομαντισμός, Ζωγραφική – Λόγοι, δοκίμια, διαλέξεις

Τιμή σε ιστοσελίδες: 11.41 €