Περιγραφή
Γεννήθηκα στην Αθήνα… Η ανάπτυξη της ευτυχίας χρειάζεται απαραίτητα την Αθήνα; Τώρα μένω δυο βήματα από την Ιερά Οδό, εκεί όπου φωνάζουν οι λύκοι τον Σεπτέμβριο, στη διασταύρωση με την Πειραιώς. Στην αρχαιότητα, τα μακρά της τείχη προστάτευαν ένα διάδρομο που ένωνε την ακρόπολη με το λιμάνι. Αργότερα, τα υπερωκεάνια συνέδεαν τον Πειραιά με τη Νέα Υόρκη, και τα πλοία της γραμμής με τα «εκτός σχεδίου» νησιά του Αιγαίου. Το 1996 στο βιβλίο μου “Αθήνα”, απεικονίζω το λιμάνι, παρατηρώ τους κατοίκους να ατενίζουν ως επισκέπτες τη δική τους πόλη, τα εργοστάσια και ένα φουγάρο στην Πειραιώς που δεν υπάρχει πια. Δίπλα εκεί στη Σχολή, συνεχίζουν να εκπαιδεύουν την άνοιξη με κλειστά παράθυρα… Οι “Προτάσεις” μου αφορούν σκέψεις γύρω από τη μνήμη, τα βιώματα, την απώλεια, τη δημιουργία, τον καλλιτέχνη, την αλλοίωση του περιβάλλοντος, την καταστροφή. Σημειώσεις για έργα, εικόνες, αρχιτεκτονικές, όπως την Μπαμπου-city και την Αθηναπολη, όπου ζω και εργάζομαι. Τα “Περί αρχιτεκτονικών και τειχών” έχουν αφετηρία το 1974, όταν σαν καλός αρχιτέκτονας συμβουλεύτηκα τον ειδικό πώς να σχεδιάσω για τη διπλωματική μου ένα λειτουργικό ψυχιατρείο στη Volterra της Ιταλίας. Μου εξήγησε ότι τα ψυχιατρεία δεν χρειάζονται. Έκανα μια μελέτη κατεδάφισης, γκρέμισα το ψυχιατρείο στα σχέδια, άφησα άθιχτο μόνο έναν τοίχο σε ανάμνηση εκείνου που υπήρξε. Από τότε σχεδιάζω «μνημεία», όπως για τον άγνωστο κλέφτη, ψεύτη, και άλλους. Όταν υψώνονται τα τείχη, προστατεύουν, αλλά συγχρόνως απομονώνουν και περιορίζουν, φυλακίζουν. Δίλημμα το χτίσιμο ή γκρέμισμα, το άνοιγμα ή κλείσιμο, η προστασία ή ο περιορισμός. Τα τείχη ορίζουν τα όρια μιας ιδιοκτησίας, μιας εξουσίας. Εμποδίζουν την όραση. Δεν διευκολύνουν το διάλογο, τα έργα, την επικοινωνία. Τοποθέτησα δύο σειρές καρέκλες, τη μία απέναντι στην άλλη. Εφάπτονται. Η απόσταση του έρωτα και της πάλης. Έχτισα επάνω τους ένα τείχος. Σχηματίζουν ένα διάδρομο. Στηρίζουν στον αέρα ένα αθεμελίωτο τείχος. Τα τείχη προστατεύουν τις πόλεις, τα σπίτια. Τα σπίτια μου, της συμβίωσης, διαθέτουν δύο παράλληλους εξωτερικούς τείχους. Είναι διάδρομοι, περάσματα. Ενώνουν ανεξάρτητους ανθρώπους που συμβιώνουν. Τους απέναντι. Ενίοτε ένα κάθετο τείχος χωρίζει τους «εκτός σχεδίου» ενοίκους τους από τα στερεότυπα. Δεν παύουν όμως να συνυπάρχουν με την εντός σχεδίου καταστροφή των πολύτιμων. Ένα κομμάτι γης απωλέσθη από την πόλη και από τα εκτός σχεδίου οικόπεδα. Αντικρίζουμε το πολύτιμο να αιωρείται ως κρεμασμένο χρηματοκιβώτιο. Το εκτέλεσαν ή αυτοκτόνησε; Τα παρόμοια δεν είναι όμοια. Δύο πανομοιότυποι τάφοι περιέχουν δύο ανόμοια, δύο θηλιές άλλα κεφάλια.
| Συγγραφέας: | Μπαμπούσης Μανώλης |
| Εκδότης: | Ιδιωτική Έκδοση |
| Έτος έκδοσης: | 2014 |
| ISBN: | 618-811-141-7 |
| Σελίδες: | 180 |
| Σχήμα: | 22×22 |
| Κατηγορίες: | Τέχνη, Σύγχρονη |
Τιμή σε ιστοσελίδες: 17.60 €