Αρκετά μιλήσαμε γι’ αγάπη

Περιγραφή
“Της αρέσει η φωνή του στο τηλέφωνο, ο τρόπος του να “τραβάει” λίγο τις λέξεις, να επιβραδύνει το ρυθμό, την προβληματίζουν ο τρόπος του σαν να ψάχνει τα λόγια του, η αυτοσυγκέντρωσή του, οι δισταγμοί του. Της αρέσουν η χροιά της φωνής του, το τίμπρο της, οι εκφράσεις του που είναι σαν να τις έχει γραμμένες. Διακρίνει σ’ αυτές μια ένταση, κι αυτή η ένταση τη διαπερνά, σ’ αυτήν διαβάζει την ουσία της ζωής, κάτι που φέρει ο ίδιος, μέσα του, όχι κάτι που θα του το γεννήσει αυτή. Αυτός ο άνδρας δεν της οφείλει τίποτα. Δεν περίμενε εκείνην για να ζήσει, και το ανοίκειο ενός ανδρικού παρελθόντος όπου εκείνη δεν υπάρχει, τη ρουφάει σαν δίνη.”
Διαβάζοντας το “Αρκετά μιλήσαμε γι’ αγάπη”, έχεις την αίσθηση πως βρίσκεσαι στη δεκαετία του 1970, ανάμεσα σε μια ταινία του Κλοντ Σοτέ και ένα μυθιστόρημα του Ζορζ Περέκ. Οι καρδιές είναι cafes γεμάτα με αναμνήσεις και παλιούς καπνιστές. Τα πούλια αυτού του γοητευτικού αφηγηματικού ντόμινο είναι κατ’ αρχάς δύο ζευγάρια: ένας επιστήμονας και η σύζυγός του, δικηγόρος, Λουίζ Μπλουμ, και ένας οφθαλμοχειρουργός και η σύζυγός του, Άννα Στάιν. Επίσης, δύο εργένηδες: ο ψυχαναλυτής Τομά Λε Γκαλ, που παρακολουθεί την Άννα και γίνεται εραστής της Λουίζ, και ο συγγραφέας Ιβ Ζανβιέ, που γίνεται εραστής της Άννας. Τα πρόσωπα είναι γύρω στα σαράντα, γερνούν χωρίς να γεράσουν. Διαβάζεις τις συναντήσεις τους, τις διασταυρώσεις τους, τις αμφιβολίες τους, τις ατυχίες τους, τους χωρισμούς τους. Η Άννα, ας πούμε, προσδοκά το ανέφικτο: “έναν εραστή που να την αγαπάει τρελά, αλλά να είναι αδιάφορος”. Άλλα θέματα που θίγονται, είναι η ερωτική επιθυμία, η εβραϊκότητα, ο τροτσκισμός, η αυτοχειρία. Στη λέξη “αγάπη” που δεσπόζει στο αφήγημα, θα πρόσθετα και δύο άλλες που χαρακτηρίζουν πιο πολύ το στιλ: “ευγένεια” και “λεπτότητα”.
(Philippe Lancon, “Liberation”)Ο Herve Le Tellier (Ερβέ Λε Τελιέ) γεννήθηκε το 1957 και ζει (από τότε) στο Παρίσι. Έχει γράψει μυθιστορήματα (“Ο κλέφτης της νοσταλγίας”, “Ινουκσούκ”), διηγήματα (“Οι σονάτες των μπαρ”, “Μερικοί σωματοφύλακες”), καθώς επίσης και πολύ σύντομα κείμενα, μεταξύ αφορισμού και άσκησης ύφους (“Όλα τα μανιτάρια τρώγονται”, “99+1 απόψεις για την Τζοκόντα”). Δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, “Zindien”, αφιερωμένη στον μοναχογιό του Μελβίλ. Συγγράφει λιμπρέτα για όπερες και είναι μέλος του OULIPO (Εργαστήριο Δυνητικής Λογοτεχνίας), μια ομάδα που συγκεντρώνει μαθηματικούς και συγγραφείς και ιδρύθηκε το 1960 από τον Raymond Queneau και τον Francois Le Lyonnais. Του αρέσουν οι μελαχρινές γυναίκες, τα μακαρόνια al dente και το κόκκινο κρασί, όχι κατ’ ανάγκην με αυτή τη σειρά.

Συγγραφέας: Le Tellier Herve
Μεταφραστής: Κυριακίδης Αχιλλέας
Εκδότης: Opera
Έτος έκδοσης: 2011
ISBN: 960-8397-42-1
Σελίδες: 254
Σχήμα: 21χ13
Κατηγορίες: Γαλλική πεζογραφία – Μυθιστόρημα, Γαλλική πεζογραφία – Αφήγημα

Τιμή σε ιστοσελίδες: 11.76 €