Περιγραφή
Ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας ήταν κιόλας θρυλικό ιστορικό πρόσωπο την εποχή του Πλουτάρχου και με το έργο του ο συγγραφές σκιαγραφεί θαυμάσια τον ορμητικό χαρακτήρα του και την ικανότητά του που κατόρθωσε να ενώσει τους Έλληνες και να τους οδηγήσει στην κατάλυση του απέραντου περσικού κράτους, με τρεις νικηφόρες μάχες (Γρανικού, Ισσού και Γαυγαμήλων). Στη συνέχεια προχωρώντας κατόρθωσε να φτάσει νικηφόρος προς Βόρρα ως τον Καύκασο και προς την Ανατολή ως τον Ινδό ποταμό, οπότε πια οι ακάματοι στρατιώτες του τον παρακάλεσαν να σταματήσει, γιατί δεν διέθεταν πια άλλες ανθρώπινες δυνάμεις.
Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε το 356 π.Χ. και πέθανε το 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα. Έζησε δηλαδή μόνο 32 χρόνια και από το τριακοστό τρίτο πέρασε μόνο οχτώ μήνες, όπως διηγείται ο ιστορικός Αριστόβουλος που τον ακολούθησε σ’ όλη την εκστρατεία του. Ο Αλέξανδρος μέσα σε οκτώ χρόνια, από το 334 π.Χ.που ξεκίνησε την εκστρατεία του μέχρι το 326 π.Χ. που ξεκίνησε την εκστρατεία του μέχρι το 326 π.Χ. που έφτασε στον Ινδό ποταμό, είχε δημιουργήσει και εμπεδώσει το τεράστιο κράτος του. Ο Πλούταρχος με την αριστοτεχνική γραφίδα του βιογραφεί τον Αλέξανδρο στις μεγάλες, αλλά, και στις μικρές, τις πιο ανθρώπινες στιγμές του. Σ’ εμάς άφησε για τον Μεγάλο Μακεδόνα τη βιογραφία του, που διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα.Ο Πλούταρχος (περ. 45 – περ. 120 μ.Χ.) καταγόταν από εύπορη αριστοκρατική οικογένεια της Χαιρώνειας της Βοιωτίας, όπου γεννήθηκε και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Φοίτησε στην Ακαδημία της Αθήνας και ταξίδεψε στην Ελλάδα, στην Αλεξάνδρεια, στη Μικρά Ασία και την Ιταλία. Επισκέφθηκε τουλάχιστον δύο φορές τη Ρώμη, όπου συνδέθηκε με κύκλους του αυτοκρατορικού περιβάλλοντος. Έχαιρε μεγάλου σεβασμού και τιμήθηκε με διάφορα δημόσια αξιώματα. Επί “πολλάς πυθιάδας”, τουλάχιστον είκοσι χρόνια, διετέλεσε πρωθιερέας του μαντείου των Δελφών. Έμεινε γνωστός ως ο μεγάλος βιογράφος της αρχαιότητας, χάρη στους πενήντα (από τους οποίους σώζονται οι 48) “Βίους Παραλλήλους επιφανών Ελλήνων και Ρωμαίων”. Το έργο του περιλαμβάνει επιπλέον περίπου διακόσια (σώζονται 78) κείμενα ποικίλης θεματολογίας, δοκίμια, ομιλίες και διαλόγους, στο σύνολο των οποίων δόθηκε, όχι απολύτως εύστοχα, ο τίτλος “Ηθικά”. Η επίδραση που άσκησε το έργο του Πλούταρχου ήταν τεράστια. Έχει γραφτεί ότι μέσα από αυτό έχουμε όλοι οι μεταγενέστεροι γνωρίσει την ελληνική και τη ρωμαϊκή αρχαιότητα. Ειδικά μεταξύ του 16ου και του 18ου αιώνα η διάδοσή του στους μορφωμένους ευρωπαϊκούς κύκλους δεν απείχε εκείνης της Βίβλου. Στους θαυμαστές του και σ’ εκείνους που άντλησαν από αυτό κατά τους τελευταίους αιώνες συγκαταλέγονται, ενδεικτικά, ο Έρασμος, που μετέφρασε στα λατινικά και αφιέρωσε στον Ερρίκο Η΄ το “Πως αν τις διακρίνοιε τον κόλακα του φίλου”· ο Μονταίν, που εμπνεύστηκε τις “Δοκιμές” του από τα “Ηθικά”· ο Σαίξπηρ, που βάσισε στους “Βίους” τις ρωμαϊκές τραγωδίες του· ο Ρουσσώ και ο Γκαίτε, που κατέτασσαν τον Πλούταρχο στους αγαπημένους τους συγγραφείς· ο Μπετόβεν, που τον εκτιμούσε όσο και τον Όμηρο και αναζήτησε στο έργο του στήριγμα όταν έχανε την ακοή του· ο Έμερσον και οι υπερβατιστές· ο Καβάφης, στο “Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον”, στους “Αλεξανδρινούς βασιλείς” κ.α., ενώ οι “Παράλληλοι Βίοι” ήταν το αγαπημένο ανάγνωσμα του Ναπολέοντα. Η μελέτη του Πλούταρχου εγκαταλείφθηκε κατά τον 19ο αιώνα, κυρίως επειδή το έργο του αποδεικνυόταν αναξιόπιστο για την ιστορική ανασύνθεση του ελληνορωμαϊκού παρελθόντος. Εντούτοις ο ίδιος δεν ενδιαφερόταν τόσο για την ιστορική ακρίβεια, όσο για το χαρακτήρα και την ψυχολογία των ηρώων του, καθώς και για την ηθική διάσταση των πράξεών τους. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα το ενδιαφέρον για το έργο του Πλούταρχου ώς έναν βαθμό αναζωπυρώθηκε, ωστόσο περιορίστηκε κυρίως στην ακαδημαϊκή κοινότητα.
| Συγγραφέας: | Πλούταρχος |
| Μεταφραστής: | Παπαδόπουλος Βασίλειος Μ. |
| Εκδότης: | Μαλλιάρης Παιδεία |
| Έτος έκδοσης: | 2014 |
| ISBN: | 960-457-678-Χ |
| Σελίδες: | 238 |
| Σχήμα: | 21χ14 |
| Κατηγορίες: | Ελλάς – Ιστορία, Αρχαία |
| Σειρές: | Ιστορία |
Τιμή σε ιστοσελίδες: 6.83 €