Περιγραφή
“Πριν εκατό χρόνια, η Αλίκη, μετά το ταξίδι της στη χώρα των θαυμάτων, μπήκε σε έναν καθρέφτη για να ανακαλύψει τον κόσμο από την ανάποδη. Αν η Αλίκη ξαναγεννιόταν στις μέρες μας, δεν θα χρειαζόταν να περάσει μέσα από τον καθρέφτη, θα αρκούσε να ρίξει μια ματιά έξω από το παράθυρο. […]
Το σχολείο του κόσμου απ’ την ανάποδη είναι ο πιο δημοκρατικός εκπαιδευτικός θεσμός. Δεν απαιτούνται εισαγωγικές εξετάσεις, δε χρειάζεται εγγραφή και τα μαθήματα γίνονται δωρεάν, σε όλους και σε όλα τα πλάτη της γης και του ουρανού: δικαίως θεωρείται γνήσιο τέκνο του συστήματος που, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, έχει κατακτήσει την εξουσία σε παγκόσμια κλίμακα. Στο σχολείο του κόσμου απ’ την ανάποδη, το σίδερο μαθαίνει να επιπλέει και ο φελλός να βυθίζεται. Οι οχιές μαθαίνουν να πετούν και τα σύννεφα μαθαίνουν να έρπουν στους δρόμους.
Ο κόσμος απ’ την ανάποδη επιβραβεύει ανάποδα: υποτιμά την τιμιότητα, επικρίνει την εργασία, ανταμείβει την έλλειψη τύψεων και τρέφει τις θηριωδίες. Οι δάσκαλοί του ρίχνουν το φταίξιμο στη φύση: η αδικία, λένε, είναι φυσικός νόμος. […]
Όταν ένας παραβάτης σκοτώνει για τα χρέη που οφείλει, η εκτέλεση ονομάζεται “ρύθμιση λογαριασμών” ενώ όταν η διεθνής τεχνοκρατία αποφασίζει να κάνει εκκαθάριση σε μια υπερχρεωμένη χώρα, η εκτέλεση ονομάζεται “πρόγραμμα μακροοικονομικής ρύθμισης”. Ο οικονομικός εκβιαστής, αν δεν πάρει τα λύτρα, δημεύει τις χώρες και ανακατεύεται στα εσωτερικά τους: σε σύγκριση μαζί του, οποιοσδήποτε μαχαιροβγάλτης αποδεικνύεται αβλαβής σαν τον Δράκουλα στο φως της μέρας. Η παγκόσμια οικονομία είναι η πιο αποδοτική μορφή του οργανωμένου εγκλήματος. Οι διεθνείς οργανισμοί ελέγχουν το νόμισμα, το εμπόριο και τις πιστώσεις των φτωχών χωρών με τόσο ψυχρό επαγγελματισμό και ατιμωρησία, που τρομοκρατούν τους φτωχούς πολίτες περισσότερο από τα βομβαρδιστικά. […]
Οι επαγγελματίες εκτελεστές, που πληρώνονται για να σκοτώνουν, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο, σε επίπεδο λιανικής, από όσα κάνουν σε ευρεία κλίμακα στρατηγοί παρασημοφορημένοι για εγκλήματα που έχουν εξυψωθεί στην κατηγορία της στρατιωτικής δόξας. […] Οι πιο ανελέητοι καταπατητές της φύσης και των ανθρώπινων δικαιωμάτων ποτέ δεν φυλακίζονται. […]”
Στα τέλη της χιλιετίας, ο πολυβραβευμένος Ουρουγουανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Εντουάρντο Γκαλεάνο, με την πρωτότυπη όπως πάντα γραφή του και το ιδιαίτερο ύφος του, αποφασίζει να μας ξαναστείλει στο σχολείο. Σε ένα σχολείο που αποκαλύπτει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και καυστικό χιούμορ την ανεστραμμένη πραγματικότητα του σύγχρονου κόσμου, όπου τα αριστερά βρίσκονται δεξιά, τα πάνω κάτω και τα μπρος πίσω. Αγανακτισμένος από την κατάφωρη κοινωνική αδικία καταγγέλλει τους διεθνείς οργανισμούς και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, καταδικάζει την εκμετάλλευση και την αδικία, υψώνει φωνή διαμαρτυρίας και καλεί τον καθένα μας σε εγρήγορση και δράση, δίνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας.Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο γεννήθηκε το 1940 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Εκεί κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο των έντυπων μέσων δημοσιεύοντας γελοιογραφίες και χρονογραφήματα στο περιοδικό “El Sol”. Το 1961 γίνεται διευθυντής της καθημερινής εφημερίδας “Epoca” και αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας επιθεώρησης “Marcha”. Το 1973 εξορίζεται εξαιτίας των ιδεών του και καταφεύγει στην Αργεντινή, όπου ιδρύει το λογοτεχνικό περιοδικό “Crisis”. Μετά το πραξικόπημα του 1976 αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα και εγκαθίσταται στην Ισπανία. Το 1985, ύστερα από την πτώση της δικτατορίας, επιστρέφει στο Μοντεβιδέο. Στο έργο του συγκλίνουν η λογοτεχνική αφήγηση και το δοκίμιο, η ποίηση και το χρονικό. Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και βιβλίων για τη Λατινική Αμερική, μεταξύ των οποίων γνωστότερα είναι τα: “Su majestad el futbol” (“Η αυτού μεγαλειότης το ποδόσφαιρο”, 1968), “Las venas abiertas de America Latina” (“Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής”, 1971, ελλ. εκδ. Θεωρία, 1982· Κουκκίδα, 2008), “Cronicas latinoamericanas” (“Λατινοαμερικανικά χρονικά”, 1972), “Dias y noches de amor y de guerra” (“Μέρες και νύχτες αγάπης και πολέμου”, 1978, ελλ. εκδ. Εξάντας, 1978), “La trilogia, Memoria del fuego” (“Τριλογία: Μνήμες φωτιάς”, 1982-1986, ελλ. εκδ. Εξάντας, χ.χ.· Πάπυρος, 2009), “El libro de los abrazos” (“Το βιβλίο των εναγκαλισμών”, 1989, ελλ. εκδ. Κέδρος, 2001), “Patas arriba” (“Ένας κόσμος ανάποδα”, ελλ. εκδ. Στάχυ, 2000· Πιρόγα, 2008), “El futbol a sol y sombra” (“Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου”, 1995, ελλ. εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 1998), κ.ά. Το 1975 και το 1978 τιμήθηκε με το μεγαλύτερο βραβείο της Λατινικής Αμερικής, το Casa de las Americas, το 1989 με το American Book Award για τις “Μνήμες φωτιάς” (Washington University, ΗΠΑ) και το 1999 με το Βραβείο Cultural Freedom Award, που του απονεμήθηκε από το Ίδρυμα Lannan Foundation (Σάντα Φε, ΗΠΑ).
| Συγγραφέας: | Galeano Eduardo |
| Μεταφραστής: | Ζακοπούλου Γεωργία |
| Εκδότης: | Στάχυ |
| Έτος έκδοσης: | 2000 |
| ISBN: | 960-8032-40-7 |
| Σελίδες: | 373 |
| Σχήμα: | 21χ14 |
| Κατηγορίες: | Ιμπεριαλισμός, Παγκοσμιοποίηση |
| Σειρές: | Ξένη Λογοτεχνία |
Τιμή σε ιστοσελίδες: 12.42 €